SUN'IY INTELLEKT TIZIMLARIDA QAYTMAS MANTIQNING ROLINING O'RGANISH

Authors

  • Tojimamatov Isroil Nurmamatovich,Shovkatjonov Komiljon Qaxramonjon oʻgʻli Farg’ona davlat unversiteti Author

Keywords:

Qaytmas mantiq, sun'iy intellekt, mantiqiy xulosa, modus ponens, modus tollens, yuqori qarash, amaliy qo'llanish, robototexnika, nazorat tizimlari, klinik diagnostika, moliyaviy tahlil, qaror qabul qilish, adaptiv tizimlar, dinamik muhitlar, ta'lim tizimlari, shaxsiylashtirish.

Abstract

Ushbu maqola, sun'iy intellekt sohasida qaytmas mantiqning xulosa qilish qoidalari va ularning qo'llanilishini chuqur tahlil qiladi. Maqolada qaytmas mantiqning asoslari, uning klassik mantiqdan farqlari, asosiy xulosa qoidalari va ularning amaliy tatbiqlari ko'rib chiqilgan. Shuningdek, qaytmas mantiqning kelajakdagi rivojlanish istiqbollariga oid prognozlar ham keltirilgan. Maqola, qaytmas mantiqning nazariy aspektlari bilan bir qatorda, uning turli sohalardagi amaliy qo'llanilishiga misollar orqali yoritib beradi, bu esa ushbu mantiq tizimining ahamiyati va samaradorligini ta'kidlaydi.

References

Genesereth, m., & nilsson, n. (1987). Logical foundations of artificial intelligence. Morgan kaufmann.

Russell, s., & norvig, p. (2016). Artificial intelligence: a modern approach (3rd ed.). Pearson.

Lukasiewicz, t. (2008). Non-monotonic reasoning: formalization of commonsense reasoning. Ellis horwood.

Marek, v. W., & truszczynski, m. (1993). Nonmonotonic logic: context-dependent reasoning. Springer.

Antoniou, g. (1997). Nonmonotonic reasoning. Mit press.

Brewka, g., dix, j., & konolige, k. (1997). Nonmonotonic reasoning: an overview. Csli publications.

Lifschitz, v. (1994). Circumscription. In handbook of logic in artificial intelligence and logic programming (vol. 3). Oxford university press.

Mcdermott, d., & doyle, j. (1980). Non-monotonic logic i. Artificial intelligence, 13(1-2), 41-72.

Reiter, r. (1980). A logic for default reasoning. Artificial intelligence, 13(1-2), 81-132.

Mccarthy, j. (1986). Applications of circumscription to formalizing common-sense knowledge. Artificial intelligence, 28(1), 89-116.

Poole, d. (1988). A logical framework for default reasoning. Artificial intelligence, 36(1), 27-47.

Gelfond, m., & lifschitz, v. (1991). Classical negation in logic programs and disjunctive databases. New generation computing, 9(3/4), 365-385.

Besnard, p., & hunter, a. (1998). Elements of argumentation. Mit press.

Simari, g. R., & rahwan, i. (2009). Argumentation in artificial intelligence. Springer.

Vreeswijk, g., & prakken, h. (2000). Logical systems for defeasible argumentation. In handbook of philosophical logic (2nd ed., vol. 4). Kluwer academic publishers.

Published

2024-05-20